Ξυπνάω απόψε και βλέπω πράγματα παλιά να αλλάζουν μέρα με τη μέρα. Και το φεγγάρι δακρυσμένο με κοιτά κι εγώ του λέω καλημέρα. Σήμερα ζω στον αέρα! Όνειρα κάνω τη μέρα… Πίσω μου κλείνω την πόρτα και φεύγω μακριά, σ’ άλλη γειτονιά. Εκεί που ο ήλιος ξεπροβάλλει πιο νωρίς για να διαλύσει το σκοτάδι. Και τις ελπίδες να ξεθάψει απ’ το χθες και το όνειρο ν’ ανθίσει πάλι. Σήμερα ζω στον αέρα! Όνειρα κάνω τη μέρα… Πίσω μου κλείνω την πόρτα και φεύγω μακριά, σ’ άλλη γειτονιά… Θα ξεχάσω όλα αυτά που με γυρνούν στα παλιά και με πληγώνουν. Και θ’ αγαπήσω όλα όσα με μισούν και όλα αυτά που με σκοτώνουν…