Δεν ήταν σύννεφα στον ουρανό, δεν ήτανε βροχή. Δεν ήταν θάλασσα που αγρίεψε και βγήκε στην ακτή. Δεν ήταν όνειρο καλοκαιρινό, ματιά μες στο σκοτάδι. Δεν ήταν φλόγα δυνατή, δεν ήταν χάδι…τρυφερό. Χρόνια τώρα σε ψάχνω, να σε βρω προσπαθώ. Και δεν ξέρω αν υπάρχω, δεν ξέρω αν είμαι εδώ. Θέλω ν΄ ανακαλύψω τον άλλο μου εαυτό. Δεν είναι ούτε οι παιδικές φωνές, ούτε το σχολείο. Δεν είναι ώρες ακαδημαϊκές, ουρές στο κυλικείο. Δεν είναι φάρσες εκνευριστικές, κιθάρες και τραγούδια. Δεν είναι βράδια μέσα στις σκηνές και κόκκινα λουλούδια. Χρόνια τώρα σε ψάχνω, να σε βρω προσπαθώ Και δεν ξέρω αν υπάρχω, δεν ξέρω αν είμαι εδώ. Θέλω ν΄ ανακαλύψω τον άλλο μου εαυτό. Χρόνια τώρα γυρίζω σε στιγμές μαγικές Κι όταν το αύριο αρχίζω και τελειώνω το χθες. Θεέ μου πόσο ελπίζω πάλι εσύ να με θες…